Technologia uprawy
wierzby energetycznej
Wierzba energetyczna powstała dzięki skrzyżowaniu kilku odmian wierzb, w wyniku powstała roślina o bardzo dużym przyroście masy, wysokiej wartości opałowej oraz niewielkimi wymaganiami glebowymi. Jest to roślina wieloletnia, plonująca 25-30 lat.
Z jednego hektara uprawy można uzyskać corocznie 30-80 ton masy drzewnej.
Zaletami uprawy wierzby energetycznej są niewątpliwie:
– - małe wymagania glebowe ( gleby nawet V klasy oraz tereny podmokłe)
- rozmnażanie wegetatywne ( nowe rośliny wyrastają z podciętych pędów)
– - duża odporność na choroby i szkodniki oraz warunki klimatyczne
– - niskie koszty uprawy
– - przy spalaniu zawartość popiołu wynosi ok. 1% oraz nie wydzielają się związki siarki i azotu
– - możliwość wykorzystania nieużytków pod uprawę
Wartość energetyczna to 20GJ/t (suchej masy) i 12GJ/t (30% wilgotności) w porównaniu z olejem opałowym: 43GJ/t oraz węglem kamiennym: 26 GJ/t wierzba przedstawia się jako bardzo atrakcyjna forma opałowa.
Glebę do uprawy najlepiej przygotować jesienią poprzez wykonanie orki głębokiej 35-40cm, wysiew nawozów fosforowo-potasowych oraz wykonać talerzowanie i bronowani.
Szczególnie ważnym elementem przygotowania plantacji do zasadzenia wierzby jest odchwaszczanie,stosować należy: Roundup (6-8l/ha), Azotop (1,5kg-2,5kg/ha) Bladex500 S.C.
(3-4kg/ha).
Plantację wierzby należy odpowiednio rozplanować, stwarzając jak najwygodniejsze możliwości zmechanizowania prac uprawowych.
Uprawę zakłada sie wczesną wiosną, jak najszybciej jest to mowe oraz jesienią po zakończeniu okresu wegetacji przy odpowiednim czyli bardzo dobrym uwilgoceniu gleby.
Średnie wysadzenie wierzby to ok 40 tys. Sztuk na 1 hektar (
